Verklaring van de Stichting voor Actieve Geweldloosheid (SVAG):

HET TERRORISME BESTRIJDEN

Inleiding
In de nieuwsmedia gaat het vooral om de vraag of de oorlog in Afghanistan wel of niet moet worden gevoerd, terwijl de discussie zou moeten zijn: 'Hoe bestrijden we het terrorisme als een symptoom van onze geweldscultuur op een effectieve manier?' Zowel de oorlog in Afghanistan, als de aanslag op het World Trade Center en het Pentagon, zijn symptomen van de geweldscultuur waarin we leven. Noodzakelijk is dat we boven symptoombestrijding willen uitkomen en de oorzaken van het geweld aanpakken. Lukt dat niet dan ziet het er voor de mensheid niet best uit, gezien de moderne nucleaire, chemische en biologische geweldsmiddelen waarover zowel regeringen als terroristen kunnen beschikken.

De Stichting voor Actieve Geweldloosheid ziet de volgende uitweg.

Uitgangspunten:
1. Terrorisme is een vorm van geweld.
2. Alle vormen van geweld dienen te worden aangepakt.
3. Geweld is een symptoom van onze huidige cultuur.
4. Cultuur is een wijze van denken en leven.
5. Onze cultuur kenmerkt zich door geweldsdenken en een navenante levensstijl.
6. Geweldsdenken houdt in dat men gelooft conflicten te kunnen oplossen met geweld.
7 Hierdoor wordt de basis gelegd voor het volgende conflict.
8. Er is een alternatief voor het geweld: de geweldloze conflictoplossing. Doelstelling:
Onze cultuur (geweldsdenken en een dito levensstijl) moet worden veranderd en we dienen de weg naar een Cultuur van Vrede en Geweldloosheid in te slaan. Dat betekent dat de bevolking en de politici moeten weten dat er een alternatief voor geweld is. De praktijk van de geweldloze conflictoplossing moet worden bepleit en getraind. Daar heeft elk volk recht op. Dan alleen kan worden voorkomen dat we keer op keer in dit soort hopeloze situaties terechtkomen.

Methoden:
Wij zien drie methoden om het geweldsdenken te veranderen:
1. Bewustwording. De mensen duidelijk maken dat geweld in de huidige en toekomstige tijd, gezien de geweldsmiddelen waarover we beschikken, leidt tot catastrofes.
2. Voorlichting. Laten horen en zien dat geweldloze conflictoplossing werkt.
3. Toepassing. Mensen, organisaties en de overheid aanmoedigen om hier gebruik van de maken.
Op scholen en in vormingscentra kan worden onderwezen welke gevolgen het moderne geweld kan veroorzaken. Als alternatief voor geweld kan de geweldloze conflictoplossing worden geleerd. Daarbij kan worden gewezen op voorbeelden van zulke oplossingen. Tevens kan worden begonnen met mensen, die zich daarvoor willen inzetten, te trainen in geweldloze conflictoplossing opdat er meer vredeswerkers komen die kunnen laten zien hoe dit in de praktijk werkt. Hierdoor versterken ze een ontwikkeling die reeds tientallen jaren aan de gang is. (Zie hierover Geweldloos Actief, dec.1999*.)

Hoe lang nog?
Met dit alles reageren we positief op wat de Verenigde Naties, op verzoek van de Nobelprijswinnaars voor de Vrede, hebben aanbevolen om in het decennium 2001-2010 te doen, namelijk op alle niveaus van de samenleving de theorie en praktijk van geweldloze conflictoplossing propageren en onderwijzen.
Tijdens de bombardementen op Servië, in de oorlog om Kosovo, hebben wij de regering gevraagd gehoor te geven aan het verzoek van de VN voor dit decennium. Wij hebben er toen op gewezen, en dat ook toegelicht, dat een alternatief het ontwikkelen van drie processen betreft (*zie het artikel 'Symptoombestrijding of fundamentele aanpak?'in: Geweldloos Actief, dec.1999, blz.20-22):
- Preventief kunnen handelen.
- Deskundig kunnen handelen.
- Effectief kunnen handelen.
Tevens stelden we toen de vraag: 'Hoeveel Kosovo's moeten er nog plaats vinden vóór de regering overgaat tot maatregelen met betrekking tot voorlichting over, educatie en training in geweldloze conflictoplossing?' Wij kunnen nu vragen: 'Hoeveel Afghanistans moeten er nog plaats vinden?' En er aan toevoegen: 'Hoe lang roepen regering en politieke partijen nog uit: 'Maar geweld is toch onvermijdelijk; er is geen alternatief!'' Dat alternatief is er wel degelijk, maar moet verder ontwikkeld worden. Laten we daarmee beginnen.

(november 2001)

*'Lokale, nationale en internationale conflicthantering'; themanummer van 'Geweldloos Actief'- december 1999; 52 blz.;
f. 7,50 / E 3,40; Uitgave: Stichting voor Actieve Geweldloosheid, Postbus 137, 8000 AC Zwolle; email: info@geweldloosactief.NL; website: www.geweldloosactief.NL. (Het artikel van blz.20-22 is eveneens op de website te vinden onder: Dossier Conflicthantering.)

Gepubliceerd in:
Kwartaalblad Geweldloos Actief, Postbus 137, 8000 AC Zwolle.

(WEB200K.02)